We wonen nu echt aan boord van de Markiezin. Het begint te wennen. Het gevoel van vakantie hebben, ebt weg. Meer en meer wordt onze Markiezin: thuis! Wanneer we begin augustus nog een weekje willen gaan zeilen, is er tegenslag. Bij controle van alle kwetsbare onderdelen et cetera, komt een afsluiter tevoorschijn die enige beweging vertoont. Geen goede zaak. Breekt het ding af, dan kan ons huis naar de bodem zinken. Niet de bedoeling. In plaats van een weekje zeilen, gaat de Markiezin snel de wal op en zijn we een dikke week keihard aan het werk om haar weer shipshape te krijgen. De doorvoer waar de afsluiter op zit, is gebroken. We zijn blij dat we niet zijn gaan varen. Vakkundig wordt de doorvoer met afsluiter vervangen en het risico op zinken is voorbij. Een komplete mosselkwekerij die hangt aan het onderwaterschip bezorgt ons uiteindelijk veel meer werk. Gelukkig treffen we goed weer. Zo kunnen we redelijk vlot doorwerken. In het enige supertropische weekend gaat de Markiezin weer te water. Heerlijk om weer te dobberen. Toch een beetje apart om te wonen op een zeilboot die op de wal staat.

Via facebook krijg ik een tip van een vriendin dat het Haarlems Dagblad op zoek is naar verhalen over varen. Een kolfje naar mijn hand. Ik besluit een verhaal te schrijven over mijn zeezeildoop van enige jaren geleden. Dat lijkt me een herkenbaar onderwerp voor velen en dus ook de lezers van het Haarlems Dagblad. Schot in de roos. Ik krijg van een van de redacteuren bericht dat hij mijn stuk gaat plaatsen in de krant van zaterdag 1 september 2012. Hij wil graag dat er een foto gemaakt wordt van mij in IJmuiden. En dus komt er een fotograaf op vrijdagochtend en doe ik een poging model te zijn. Niet iets waar ik voor in de wieg ben gelegd, maar er komen toch aardige foto's op de digitale plaat. En dat ondanks de pittige wind die er staat. Net een nachtje met storm en slagregens achter de rug. De fotograaf houdt zich goed staande met het gewiebel van de steiger. Het resultaat in de zaterdagkrant ben ik trots op. Zelfs de foto vind ik leuk.

Deze website is vooral bedoeld voor de verhalen over onze tochten. Daar komt het dit jaar niet echt van. Op een andere website van ons 'Webkoppel Schrijft' plaats ik regelmatig een column in de serie 'van woonhuis naar woonzeilboot'. Leuk om te lezen en het geeft een kijkje in de keuken van ons leven aan boord. Huisbewoners kunnen zich verbazen over de verschillen en de vertrekkers onder onze lezers hier, herkennen misschien een en ander. Geef vooral een reactie als je iets herkent of juist als je iets totaal niet herkent!