Kiel ligt aan het Kielerfjord. De jachthaven Düstenbrook ligt aan de lange boulevard. Vanuit de kuip kijken we toe hoe joggers inclusief kinderwagen voorbij hollen. Nordic walken is hier populair. Er wordt gefietst, gewandeld en het is een levendig geheel waar we op uitkijken. Aan de andere kant uitzicht op het fjord. Enorme cruiseschepen arriveren elke ochtend.

Ook de ferry's van de Color Line komen hier stipt om kwart over negen langs. Ik herken ze uit Oslo. Het blijkt dus de Oslo – Kiel ferry te zijn. Dat wist ik toen niet. Zag ze, twee weken lang, dagelijks komen en gaan. Je gaat je erbij thuis voelen.

Kiel is een prettige, bruisende stad. Het kan aan het mooie weer liggen, maar wij genieten van Kiel. Slenteren langs de boulevard, door het centrum en een paar parkjes. Bezoekje aan het Aquarium, mensen kijken vanaf een terrasje en ons ongegeneerd tegoed doen aan een enorm ontbijtbuffet bij restaurant Louf. Kom je ooit in de zomer in Kiel, ga dat dan zeker doen! Teveel keuze om alles te proeven en alles super vers en zeer smakelijk.

Zoals gezegd: we genieten van Kiel.

Tijd om te ankeren

We verlaten Kiel op een prachtige zonnige dag met een beetje te kort aan wind. De Markiezin dobbert rustig richting Denemarken. We hebben drie mogelijkheden voorbereid en een voorkeurkeuze bepaald. De wind duwt ons zachtjes naar optie drie, Hørup havn op het eiland Als (DK). We overwegen nog om uit te wijken naar Schleimünde (D), maar we moeten toch een stukje motoren vanwege een verboden gebied in de Kieler Bocht. Daarmee schieten we weer wat op. Tegen de avond valt het anker in de baai bij Hørup havn. Eerlijk gezegd zijn we beiden wat teleurgesteld over de omgeving. Niet helemaal wat we ervan verwachten. Misschien moeten we nog een beetje wennen.

De volgende dag staat er weer wind en zijn de kranen boven opengegaan. Anker op en eerste stukje zeilen naar Sønderborg. Daar passeren we een brug die niet hoog genoeg is om gewoon onderdoor te varen. Het stadje ziet er vanaf het water niet onvriendelijk uit, maar we gaan verder door de Alssund. Het plenst en het blijft plenzen. De wind is pal tegen. Zeilen is er niet bij. En om dat nog tig mijl vol te houden, zien we niet zitten. Gauw op zoek naar een ankerplaats. Net na de sund is een baai 'Sandvig' en daar valt het anker. Binnen is het warm en droog. Morgen zien we verder.

Er is een opklaring onderweg en de wind zal gaan draaien naar een, voor ons, betere richting. Rond het middaguur draait de wind inderdaad, is het droog en gaan we anker op. Het idee is slechts een bescheiden stukje te zeilen naar een volgende ankerplaats. Maar het zeilt zo lekker dat we de plannen weer aanpassen. We steken de Kleine Belt over naar het eiland Fyn. We gaan door de Arøsund en zeilen verder naar Middelfart. Daar laten we het anker vallen in het Gamborgfjord. De uitzichten zijn inmiddels veel mooier en we beginnen de schoonheid van Denemarken te zien. Groot voordeel is ook dat je hier veel relaxter kan zeilen. De Noordzee is vaak een soort van 'overlevend' zeilen. Dat is hier niet. Het kan ook best spoken op het water, maar in het algemeen is het rustiger water. De charme van Denemarken bereikt ons.

De wind is weer op en we besluiten een stadstop te maken in Middelfart. We tuffen de jachthaven in en meren af.

Stadverkennen

Na schoonschip gemaakt te hebben en een hele avond bezig te zijn met het draaien en drogen van vijf wassen, is het tijd om Middelfart te verkennen. En Henks verjaardag te vieren. We slenteren door het stadje wat we qua sfeer wel herkennen van de plaatsjes in het Limfjord (2008). Geen tierlantijnen, schoon, een beetje 'kaal'. Zeker een vriendelijk dorpje en ook rijker dan in het Limfjord, maar cultuur is hier niet. Wel prachtig uitzicht op de noordelijke Kleine Belt en een paar bruggen. Het landschap is heuvelachtig. We maken een fietstocht in de omgeving en worden verrast door de natuur. We zien reeën en grote groepen herten. De heuvels die we vanaf het water nog 'laf' noemden, zijn op een vouwfietsje behoorlijk pittig. Het is hier echt mooi.

We maken kennis met de Deense manier van eten. Ook hier geen opsmuk, maar wel goed eten. Denemarken valt alleszins mee. 

Verder varen

Aan de hand van de weervoorspelling puzzelen we op een route naar Kopenhagen. De S-vorm (Kleine Belt noordwaarts west van Fyn, Grote Belt zuidwaarts oost van Fyn en dan oost van Sjælland weer noordwaarts) die we in gedachte hebben, is niet echt geschikt gezien de windrichtingen. We kiezen voor de noordkant van Fyn en de noordkant van Sjælland. Vanuit Middelfart zeilen we naar Korshavn, het laatste ankerplekje noord op Fyn. Een super zeiltocht. Vandaar is het plan Hundested, bij het begin van het Isefjord, maar het zeilen gaat zo lekker dat we onderweg de plannen weer aanpassen. We zeilen door naar Helsingør aan de Øresund. Nou ja, zeilen... De draaiing van de wind met daarbij windstilte komt uren eerder dan verwacht. Wordt het toch een flink stuk op de motor varen. Jammer maar helaas.

Helsingør

Tegen middernacht bereiken we de jachthaven. Het is een spannende aanloop zo in het donker. Onverlichte tonnen die ineens opdoemen. Maar we bewijzen onszelf dat we het kunnen. De jachthaven is groot en vol. We meren af aan de dieselsteiger. Moet kunnen voor een kort nachtje. Niemand die er iets van zegt. En toch voelen wij ons geruster als we de volgende dag zijn verlegd naar een normale steigerplaats. De keuze voor deze stad is gebaseerd op een foto van een kasteel in een vaarwijzer. Kronborg castle, volgens de folder wereldberoemd. Mede doordat Hamlet van Shakespeare daar gesitueerd is. Wij hebben nog nooit van Kronborg gehoord. Een gebrek van ons. Het staat op de Werelderfgoedlijst, maar die kennen we niet uit ons hoofd.

Het is een indrukwekkend gebouw. We zijn er uren zoet. Beslist de moeite waard, maar neem je eigen lunchpakket mee. Eenmaal in het kasteel is er niks meer te krijgen. Het maritiem museum zit er sinds 1915. Veel modellen van schepen etc. Het is leuk om een keer gezien te hebben, maar Groningen heeft een mooier maritiem museum. Er wordt momenteel wel hard gebouwd aan een nieuwe plek voor het museum. Waarschijnlijk wordt het dan gelijk de moderne tijd in getrokken en dat is vast een verbetering. Het nieuwe maritiem museum moet in 2013 openen.

Behalve het maritiem museum zijn er de 'Royal apartments', de 'Castle church' en de 'Casemates'. Die kelders maken indruk. De verlichting wordt met olielampen gedaan en zo krijg je een indruk van hoe het geweest moet zijn voor de soldaten. Kil, vochtig, donker en geen plek waar je weken opgesloten wilt zitten.

Het stadje Helsingør verrast ons weer. Totaal andere sfeer dan Middelfart. Veel meer cultuur, gezellige winkelstraatjes, woonstraatjes, mooie oude gebouwen. Een andere kant van Denemarken. Het is wel duidelijk dat dit (grootse) eiland van oudsher het rijkst is geweest. Hier zetelt het koningshuis, hier werd vroeger de tol geheven die schepen moesten betalen bij het passeren van de Øresund. En ook in de huidige tijd is Sjælland het belangrijkste eiland. In elk geval is dat onze indruk.

Lagedrukgebieden

Boven ons hangt een lagedrukgebied. Het verschuift slechts langzaam. De sluizen gaan boven weer open en we krijgen een flinke puist wind. Na een nacht 7 beaufort kalmeert de wind, maar de regen blijft. We blijven liggen. Kopenhagen gaan we halen, maar niet vandaag.