We verlaten Kopenhagen met het gevoel deze stad voldoende gezien te hebben. Leuk bezoek, maar niet onze stad. Henk doet het zware werk aan boord (opruimen stootwillen en lijnen, hijsen zeilen etc.) alleen, zolang mijn rug nog blijft protesteren. We zeilen de Bøge Bugt over en merken dat de golfjes daar snel opbouwen en fel zijn.

 "Had ik nou toch maar wat brood klaar gemaakt." Eenmaal aan hogerwal wordt het rustiger. We gooien het anker uit aan de zuidkant van Sjælland in het noorden van de Fakse Bugt. We kijken op een groene boswal met aan de andere kant water, niets dan water. Het is grijs en zeker niet helder. Anders hadden we Møn zien liggen.

The white cliffs

Het eiland Møn heeft aan de oostkant een indrukwekkende klif, the white cliffs of Møn. Wij zeilen op wederom een grijze dag de Fakse Bugt over en langs de klif. Door het sombere (maar wel droge) weer is de klif nogal grijzig, maar maakt toch indruk. We zeilen dicht genoeg langs om de kleine poppetjes te zien bewegen over het strand en over de trappen op en neer de klif. We moeten deze, duidelijk prachtige, wandeling dit maal aan ons voorbij laten gaan. Zo blijft er wel wat te wensen over.

We meren af in Klintholm. Aan de voet van de tuintjes van vakantiehuisjes. Het is hier een combinatie van jachthaven en vakantiehuisjespark. Bij onze ronde komen we een sanitaircontainer tegen. Tijdelijke behuizing met een bord waarop uitleg wordt gegeven over de reden van de tijdelijke sanitaircontainer. In het Duits (en ook alleen in het Duits) staat geschreven dat op 24 mei 2011 er brand is geweest in de sauna van het sanitairgebouw. De brand is veroorzaakt door een chartercrew uit Warnemünde. Er staat nog net niet letterlijk dat het opzet is geweest. Aan een nieuw sanitairgebouw wordt gewerkt. Weer met sauna. Wij denken dat de charterschepen voorlopig beter even weg kunnen blijven.

Klein haventje en ankeren

In deze hoek van Denemarken zijn de ankerplaatsen dun gezaaid. Een voorwaarde voor ons is dat de plek beschut is bij de heersende windrichting. Eerst nog maar een klein haventje proberen. We zeilen een lekker tochtje naar Hesnæs op het eiland Falster. We belanden in een vissershaventje ergens in the middle of nowhere. De stank is op sommige plekken in de haven bijna ondraaglijk. De vissers dumpen alle visafval in het water. Voor de vissen waarschijnlijk. Er staat hier geen stroming en het blijft een poos liggen. De omgeving is geschikt om een prettige wandeling te maken. Verder is hier helemaal niets.

Om nu onze dagdoelen nog te kiezen op basis van de wind betekent dat we meteen weer terug moeten richting Duitsland. Dat willen we liever niet. We zien graag nog wat van de ankerplaatsen bij de diverse eilandjes. En dus moet er nu af en toe tegen de wind in gemotord worden. We ankeren bij Karrebækstorp skov (westelijke zuidkant Sjælland) en worden daar, na een pittige bui, getrakteerd op twee prachtige regenbogen.

We gaan door naar de Agersøsund waar we een ankerboei oppakken in plaats van het uitgooien van ons eigen anker. Er liggen hier nogal veel waterplanten en dat vindt ons anker niet fijn. Vanuit hier gaan we de Storebælt een stukje over. In de verte zien we de Storebæltsbroen, een hangbrug die de eilanden Fyn en Sjælland verbindt. We zien een mistbank er gestaag overheen trekken, totdat de brug helemaal door de mist is opgenomen. Ook wij varen een mistbank in. Gelukkig zijn het geen grote banken en zijn we er ook snel weer uit (tot de volgende). We varen langs het eiland Langeland. De zon komt langzaam bij. Het is windstil en gelijk behoorlijk warm.

In de tropen

Het eiland Thurø heeft een natuurlijke baai, Thurø bund. Perfecte plek om te ankeren. Voor de meeste windrichtingen beschut en een prachtige walkant. Nu de zon zich even van haar beste kant laat zien, kun je je hier in de Cariben wanen. Het is gezellig druk met geankerde bootjes en er komen er steeds meer bij. Het geroezemoes is niet van de lucht. Voor het eerst (en het laatst) deze tocht kunnen we zwemmen. De temperatuur van de omgeving is aangenaam en het water niet al te koud. Het belangrijkste: geen kwal te zien! En aan kwallen hebben ze hier in de Oostzee geen gebrek. Men zegt dat het merendeel ongevaarlijke oorkwallen zijn, maar de aanblik van de beesten nodigt ons bepaald niet uit om met ze te zwemmen. Doe dat liever met dolfijnen. Laten we die nou niet tegenkomen.

Vanwege het tropische gevoel, besluiten we er nog een dagje te blijven dobberen. Helaas is die dag de wind harder en frisser en is het tropische er vanaf. Het is tijd om Denemarken te verlaten. We zijn er klaar voor.

Terug naar het einde van het begin

We bereiden de tocht over de Kieler Bucht voor. Het Duitse uitgebreide weerbericht geeft aan dat er een 'gewittertief' (onweersfront) aan zit te komen en een beaufortje of 6 wind. Niet de meest ideale omstandigheden. Gelukkig is er niets zo veranderlijk als het weer. De ochtend van vertrek meldt datzelfde Duitse weerbericht een beaufort minder en het onweersfront is al ingezakt. Met vertrouwen beginnen we aan de tocht.

Zeilend langs Rudkøbing (Langeland) en Marstal (Ærø) en dan de Kieler Bucht over naar Strande. Niet al teveel zon, maar wel droog en heerlijk zeilen. We vliegen bijna over het water. In Strande gaan we tanken en leggen voor een nachtje aan in de jachthaven. Het droge weer is nu ver te zoeken. Het komt met enorme bakken de hemel uit. Maakt Strande niet tot een inspirerende omgeving. Wij geven de voorkeur aan Kiel om daar in de Düsternbrookhaven rustig te wachten op een mooi weergat voor de terugreis.

Als we de toegang naar het Kielerkanaal voorbijvaren citeert Henk uit Babylon V (een SF-serie van tv): "When the time comes, go back to the end of the beginning." En dat doen we nu.